υπερτασική νόσο

Η υπέρταση είναι μια χρόνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από επίμονη αύξηση της αρτηριακής πίεσης σε υψηλό αριθμό λόγω παραβίασης της ρύθμισης της κυκλοφορίας του αίματος στο ανθρώπινο σώμα. Επίσης, όροι όπως αρτηριακή υπέρταση και υψηλή αρτηριακή πίεση χρησιμοποιούνται για να αναφερθούν σε αυτήν την πάθηση.

Οι ιατρικές στατιστικές είναι τέτοιες που η υπέρταση είναι μια από τις πιο κοινές ασθένειες σήμερα. Συνήθως αρχίζει να εξελίσσεται σε άτομα μετά την ηλικία των 40 ετών, αλλά υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Η ασθένεια ανακαλύφθηκε όλο και πιο συχνά σε ασθενείς σε ηλικία εργασίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι το ωραίο φύλο υποφέρει αρκετές φορές πιο συχνά από τους άνδρες. Ωστόσο, η υπέρταση είναι πιο σοβαρή στους άνδρες, καθώς είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης των αιμοφόρων αγγείων.

Η αρτηριακή πίεση μπορεί να αυξηθεί για λίγο κάτω από έντονο ψυχικό ή σωματικό στρες - αυτό είναι ένα απολύτως φυσιολογικό φαινόμενο. Παρατεταμένη αύξηση της αρτηριακής πίεσης παρατηρείται σε μια σειρά από παθήσεις των νεφρών, των ενδοκρινών αδένων, καθώς και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, η υπέρταση είναι μόνο ένα από τα συμπτώματα που υποδηλώνουν αλλαγές στα όργανα. Στην υπέρταση, η αύξηση της αρτηριακής πίεσης είναι μια ανεξάρτητη, πρωτογενής, επώδυνη διαδικασία.

Η παθογένεια της υπέρτασης είναι τέτοια που υπό την επίδραση εξωγενών και ενδογενών παραγόντων αυξάνεται ο τόνος των αρτηριακών τοιχωμάτων στο σώμα. Ως αποτέλεσμα, σταδιακά στενεύουν και η ροή του αίματος στα προσβεβλημένα αγγεία διαταράσσεται. Κατά τη διάρκεια αυτής της παθολογικής διαδικασίας, η αρτηριακή πίεση στα τοιχώματα των αρτηριών αυξάνεται, γεγονός που συνεπάγεται περαιτέρω συμπτώματα.

αιτιολογία

Ο κύριος λόγος για την εξέλιξη της υπέρτασης είναι η αύξηση της δραστηριότητας του συμπαθητικού συστήματος των επινεφριδίων. Το αγγειοκινητικό κέντρο βρίσκεται στον προμήκη μυελό του ανθρώπου. Από εκεί, ορισμένα ερεθίσματα πηγαίνουν κατά μήκος των νευρικών ινών στα τοιχώματα των αγγείων, προκαλώντας διαστολή ή συστολή των αγγείων. Εάν αυτό το κέντρο βρίσκεται σε κατάσταση ερεθισμού, τότε μόνο παρορμήσεις έρχονται στα αγγεία, αυξάνοντας τον τόνο των τοιχωμάτων τους. Αυτό περιορίζει τον αυλό της αρτηρίας.

Η αρτηριακή υπέρταση χαρακτηρίζεται από ταυτόχρονη αύξηση της συστολικής και της διαστολικής πίεσης. Αυτό παρατηρείται υπό την επίδραση διαφόρων δυσμενών παραγόντων.

Εξωγενείς παράγοντες κινδύνου:

• Η σοβαρή νευρική καταπόνηση είναι η πιο κοινή αιτία εξέλιξης της αρτηριακής υπέρτασης.
• υποδυναμία?
• παράλογη διατροφή. μη συμμόρφωση με τη διατροφή και κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων λιπαρών και τηγανητών τροφίμων.
• η υπερβολική κατανάλωση αλκοολούχων ποτών ·
• Κάπνισμα;
• τη χρήση ναρκωτικών.

Ενδογενείς παράγοντες κινδύνου:

• τεταμένη κληρονομικότητα?
• Ευσαρκία;
• αθηροσκλήρωση των στεφανιαίων αρτηριών.
• αυξημένο ιξώδες αίματος (η καρδιά δεν μπορεί να το αποστάξει πλήρως μέσω των αγγείων).
• νεφρικές παθήσεις όπως νεφρίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα, πυελονεφρίτιδα.
• μεταβολική διαταραχή?
• η παρουσία ενδοκρινικών παθολογιών.
• αυξημένη συγκέντρωση ασβεστίου στο αίμα.
• η επίδραση της αδρεναλίνης στην καρδιά σε αγχωτικές καταστάσεις.
• αυξημένη συγκέντρωση νατρίου στο αίμα.

ταξινόμηση

Καθ' όλη τη διάρκεια της μελέτης της νόσου, οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει περισσότερες από μία ταξινομήσεις υπέρτασης - ανάλογα με την εμφάνιση του ασθενούς, την αιτιολογία, το επίπεδο αύξησης της πίεσης, τη φύση της πορείας και ούτω καθεξής. Μερικά είναι από καιρό ξεπερασμένα, ενώ άλλα, αντίθετα, χρησιμοποιούνται όλο και πιο συχνά.

Βαθμός υπέρτασης (κατά επίπεδο πίεσης):

• βέλτιστη - δείκτες 120/80;
• κανονικό - πάνω από 120 έως 129, κάτω - από 80 έως 84.
• κανονική αύξηση - ανώτεροι δείκτες - από 130 σε 139, χαμηλότερα - από 85 σε 89.
• Υπέρταση 1ου βαθμού - SD από 140 έως 159, DD - από 90 έως 99.
• Υπέρταση 2ου βαθμού - οι δείκτες συστολικής πίεσης αυξάνονται σε 160-179 και η διαστολική σε 100-109.
• Υπέρταση 3ου βαθμού - η συστολική πίεση αυξάνεται πάνω από 140 και η διαστολική - πάνω από 110.

Στάδια υπέρτασης σύμφωνα με τον ΠΟΥ:

• Στάδιο 1 υπέρταση - η πίεση αυξάνεται, αλλά δεν υπάρχουν αλλαγές στα εσωτερικά όργανα. Λέγεται και παροδικό. Η πίεση σταθεροποιείται μετά από μια σύντομη περίοδο ανάπαυσης.
• Επίπεδο 2 ή σταθερό. Σε αυτό το στάδιο της υπέρτασης, η πίεση αυξάνεται συνεχώς. Τα κύρια όργανα του στόχου επηρεάζονται. Κατά την εξέταση μπορεί να διαπιστωθεί ότι η βλάβη στην καρδιά, τα αγγεία του βυθού, τα νεφρά.
• Στάδιο 3 ή σκληρωτικός. Αυτό το στάδιο της υπέρτασης χαρακτηρίζεται όχι μόνο από μια κρίσιμη αύξηση του ΣΔ και της ΔΔ, αλλά και από έντονες σκληρωτικές αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία των νεφρών, της καρδιάς, του εγκεφάλου και του βυθού. Αναπτύσσονται επικίνδυνες επιπλοκές - εγκεφαλικό επεισόδιο, στεφανιαία νόσο, αγγειοαμφιβληστροειδοπάθεια, καρδιακή προσβολή και ούτω καθεξής.

Μορφές της νόσου (ανάλογα με τα αγγεία των οποίων τα όργανα επηρεάζονται):

• σχήμα νεφρού?
• σχήμα καρδιάς;
• σχήμα εγκεφάλου?
• μικτός.

Τύποι υψηλής αρτηριακής πίεσης:

• καλοήθη και αργή ροή. Σε αυτή την περίπτωση, τα συμπτώματα της εξέλιξης της παθολογίας μπορεί να εμφανιστούν σταδιακά σε διάστημα 20 ετών. Παρατηρούνται και οι φάσεις έξαρσης και ύφεσης. Ο κίνδυνος επιπλοκών είναι ελάχιστος (με έγκαιρη θεραπεία).
• κακοήθης. Η πίεση αυξάνεται απότομα. Αυτή η μορφή υπέρτασης είναι πρακτικά μη θεραπεύσιμη. Κατά κανόνα, η παθολογία συνοδεύεται από διάφορες ασθένειες των νεφρών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με υπέρταση 2 βαθμών και 3 ο ασθενής έχει συχνά υπερτασικές κρίσεις. Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση, όχι μόνο για την ανθρώπινη υγεία, αλλά και για τη ζωή του. Οι κλινικοί γιατροί διακρίνουν τους ακόλουθους τύπους κρίσεων:

• νευροβλαστική. Ο ασθενής είναι υπερκινητικός και πολύ ενθουσιασμένος. Τέτοια συμπτώματα υπέρτασης εκδηλώνονται: υπεριδρωσία, τρόμος των άνω άκρων, ταχυκαρδία και άφθονη ούρηση.
• υδροπυρική. Στην περίπτωση αυτή ο ασθενής νυστάζει και οι αντιδράσεις του αναστέλλονται. μυϊκή αδυναμία, πρήξιμο του προσώπου και των χεριών, μειωμένη διούρηση, επίμονη αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
• σπασμωδικός. Αυτή η επιλογή είναι η πιο επικίνδυνη, καθώς υπάρχει υψηλός κίνδυνος εμφάνισης επικίνδυνων επιπλοκών. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι το λιγότερο κοινό. Χαρακτηρίζεται από τέτοια συμπτώματα: σπασμούς και μειωμένη συνείδηση. Επιπλοκή - αιμορραγία στον εγκέφαλο.

συμπτώματα

Τα συμπτώματα της νόσου εξαρτώνται άμεσα από το στάδιο της υπέρτασης που παρατηρείται στον ασθενή.

νευρογενής

Αύξηση της αρτηριακής πίεσης συνήθως παρατηρείται σε φόντο σοβαρού ψυχοσυναισθηματικού στρες ή λόγω αυξημένης σωματικής καταπόνησης. Σε αυτό το στάδιο, μπορεί να μην υπάρχουν καθόλου σημάδια παρουσίας οποιασδήποτε παθολογίας. Μερικές φορές οι ασθενείς παραπονούνται για πόνο στην καρδιά, ευερεθιστότητα, πονοκέφαλο, ταχυκαρδία και αίσθημα βάρους στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Οι δείκτες SD και DD αυξάνονται, αλλά μπορούν εύκολα να ομαλοποιηθούν.

σκληρωτικός

Η καθορισμένη κλινική εικόνα συμπληρώνεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• αυξημένος πονοκέφαλος?
• Ζάλη;
• αίσθημα ορμής αίματος στο κεφάλι.
• κακός ύπνος?
• περιοδικό μούδιασμα των δακτύλων στα άκρα.
• γρήγορη κόπωση?
• "πετάει" μπροστά στα μάτια.
• επίμονη αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το στάδιο μπορεί να εξελιχθεί για αρκετά χρόνια, και οι ασθενείς είναι ενεργοί και κινούμενοι ταυτόχρονα. Αλλά μια παραβίαση της παροχής αίματος σε ορισμένα όργανα συνεπάγεται παραβίαση της λειτουργίας τους.

τελικός

Κατά κανόνα, σε αυτό το στάδιο, οι γιατροί διαγιγνώσκουν νεφρική και καρδιακή ανεπάρκεια καθώς και διαταραχή του κυκλοφορικού στον εγκέφαλο. Η έκβαση της νόσου, καθώς και η ανάπτυξη επιπλοκών, καθορίζεται από τη μορφή της υπέρτασης. Οι κρίσεις συμβαίνουν συχνά.

Με καρδιακή μορφή, ο ασθενής σταδιακά εξελίσσεται σε καρδιακή ανεπάρκεια. Εμφανίζεται δύσπνοια, πόνος στην προβολή της καρδιάς, ηπατομεγαλία, οίδημα. Στο σχήμα του εγκεφάλου ενός ατόμου, οι έντονοι πονοκέφαλοι, οι οπτικές διαταραχές ενοχλούν.

υπέρταση και τον τοκετό

Η υπέρταση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι η πιο κοινή αιτία πρόωρου τοκετού ή περιγεννητικού θανάτου του εμβρύου. Συνήθως, οι γυναίκες έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση πριν μείνουν έγκυες και απλώς αρχίζει, γιατί η απόκτηση μωρού είναι ένα είδος άγχους για το σώμα.

Δεδομένου του υψηλού κινδύνου για τη μητέρα και το αγέννητο παιδί, είναι σημαντικό σε περίπτωση διάγνωσης της νόσου να προσδιοριστεί το ακριβές επίπεδο αυτού του κινδύνου προκειμένου να διευκρινιστεί το ερώτημα εάν πρέπει να υπάρξει περαιτέρω εγκυμοσύνη ή άμβλωση. Οι γιατροί διακρίνουν τρεις βαθμούς κινδύνου (ανάλογα με το στάδιο της αρτηριακής υπέρτασης):

• 1 βαθμός κινδύνου - οι επιπλοκές της εγκυμοσύνης είναι ελάχιστες, οι κρίσεις σπάνια αναπτύσσονται. Πιθανή στηθάγχη. Σε αυτή την περίπτωση, η εγκυμοσύνη είναι επιτρεπτή.
• 2 βαθμός κινδύνου - εκφράζεται. Επιπλοκές εμφανίζονται στο 20-50% των περιπτώσεων. Μια έγκυος έχει υπερτασικές κρίσεις, ανεπάρκεια των στεφανιαίων αγγείων, υπέρταση. φαίνεται η διακοπή της εγκυμοσύνης.
• 3 επίπεδο κινδύνου. Οι επιπλοκές της εγκυμοσύνης εμφανίζονται στο 50% των περιπτώσεων. Περιγεννητική θνησιμότητα παρατηρείται στο 20% των περιπτώσεων. Ίσως αποκόλληση του πλακούντα, ουραιμία, κυκλοφορικές διαταραχές στον εγκέφαλο. Η εγκυμοσύνη αποτελεί απειλή για τη ζωή της μητέρας, επομένως διακόπτεται.

Οι ασθενείς που παραμένουν έγκυες πρέπει οπωσδήποτε να επισκέπτονται τον γιατρό τους μία φορά την εβδομάδα ώστε να μπορεί να παρακολουθεί την κατάστασή τους. Υποχρεωτική θεραπεία για την υπέρταση. Επιτρέπεται η χρήση τέτοιων αντιυπερτασικών φαρμάκων:

• αντισπασμωδικά?
• Saluretics?
• συμπαθητικά?
• παράγωγα κλονιδίνης;
• Παρασκευάσματα Rauwolfia;
• Γαγγλιοαναστολείς;
• βήτα αποκλειστές.

Για τη θεραπεία της νόσου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι γιατροί καταφεύγουν και στη φυσιοθεραπεία.

διάγνωση

Όταν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια μιας ασθένειας, είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε αμέσως με ένα ιατρικό ίδρυμα για να επιβεβαιώσετε ή να αντικρούσετε τη διάγνωση. Όσο πιο γρήγορα συμβεί αυτό, τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος εξέλιξης επικίνδυνων επιπλοκών (βλάβες στην καρδιά, τα νεφρά, τον εγκέφαλο). Κατά την αρχική εξέταση, ο γιατρός πρέπει να μετρήσει την πίεση και στα δύο χέρια. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς μετρώνται και ενώ στέκονται. Κατά τη διάγνωση, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί η πραγματική αιτία της εξέλιξης της παθολογίας.

Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη διάγνωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνει:

• αναμνησία;
• SMAD;
• ανάλυση ούρων?
• βιοχημεία αίματος?
• προσδιορισμός του επιπέδου της κακής χοληστερόλης στο αίμα.
• Roentgen;
• ΗΚΓ;
• εξέταση του βυθού·
• Υπερηχητικός.

θεραπευτική αγωγή

Η θεραπεία της υπέρτασης πραγματοποιείται σε νοσοκομείο, έτσι ώστε οι γιατροί να μπορούν να παρακολουθούν συνεχώς την κατάσταση του ασθενούς και, εάν είναι απαραίτητο, να προσαρμόσουν το σχέδιο θεραπείας. Είναι σημαντικό να ομαλοποιήσετε την καθημερινή ρουτίνα του ασθενούς, να διορθώσετε το βάρος του, να περιορίσετε τη χρήση επιτραπέζιου αλατιού και να εγκαταλείψετε εντελώς τις κακές συνήθειες.

Για τη διόρθωση της πίεσης, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα φάρμακα:

• άλφα αποκλειστές?
• βήτα αποκλειστές?
• αναστολείς διαύλων ασβεστίου.
• διουρητικά. Αυτή η ομάδα φαρμάκων είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων νατρίου στο αίμα, μειώνοντας έτσι το πρήξιμο των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων.

Όλα αυτά τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του θεράποντος ιατρού. Η ανεξέλεγκτη λήψη τέτοιων κεφαλαίων μπορεί μόνο να επιδεινώσει την κατάσταση του ασθενούς. Αυτά τα φάρμακα λαμβάνονται σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα.

διατροφή

Στην αντιμετώπιση της υπέρτασης, εκτός από τη λήψη φαρμάκων, είναι σημαντικό να ακολουθείτε ειδική δίαιτα. Στην περίπτωση της υπέρτασης, ο ασθενής λαμβάνει τον πίνακα 10. Οι αρχές μιας τέτοιας δίαιτας:

• προσθέστε θαλασσινά στη διατροφή.
• περιορίστε την πρόσληψη αλατιού.
• κλασματική διατροφή?
• Περιορίστε τους υδατάνθρακες και τα ζωικά λίπη στη διατροφή σας.

Η δίαιτα για αυτήν την παθολογία συνεπάγεται μια προειδοποίηση:

• Ερημος Σαχάρα;
• Ψωμί;
• Πατάτες;
• Ζυμαρικά;
• πιάτα με σιτηρά?
• αυγά;
• ζωικό λίπος;
• γκι?
• κρέμα γάλακτος και άλλα.

Η δίαιτα 10 είναι πλήρης και μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για να βελτιώσετε τη γεύση των πιάτων, μπορείτε να προσθέσετε σε αυτά:

• Μέλι;
• δαμάσκηνα?
• Ξύδι;
• Μαρμελάδα;
• κράνμπερι
• Λεμόνι.

Η δίαιτα ενδείκνυται όχι μόνο κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αλλά και μετά από αυτήν, ώστε να μην προκληθεί επιδείνωση της κατάστασης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δίαιτα αναπτύσσεται αυστηρά ατομικά για κάθε ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά του σώματός του. Ένα σημαντικό σημείο - κατά τη διάρκεια της δίαιτας πρέπει να καταναλώνετε όχι περισσότερο από 1, 5 λίτρο υγρού την ημέρα.

πρόληψη

Η πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι πολύ απλή. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να ομαλοποιήσετε τη διατροφή σας και να ακολουθήσετε έναν ενεργό τρόπο ζωής. Για να είναι τα αγγεία ελαστικά, πρέπει να τρώτε περισσότερα λαχανικά και φρούτα και να πίνετε έως και 2 λίτρα νερό την ημέρα. Μπορείτε να πάρετε συμπληρώματα βιταμινών. Η πρόληψη της υπέρτασης περιλαμβάνει επίσης τον αποκλεισμό του καπνίσματος και την κατανάλωση αλκοολούχων ποτών.

Το άγχος πρέπει να αποφεύγεται αν είναι δυνατόν, αφού είναι ένας από τους προκλητικούς παράγοντες της νόσου. Η πρόληψη της υπέρτασης πρέπει να αντιμετωπιστεί όσο το δυνατόν νωρίτερα για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου.